สภาพอากาศปัจจุบันในกูฟรา

วัฒนธรรมและความตระหนักเกี่ยวกับสภาพอากาศในลิเบียได้ถูกกำหนดขึ้นภายในสภาพแวดล้อมที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งมีการปะทะกันของสภาพอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียนและสภาพอากาศทะเลทราย โดยมีการผสมผสานระหว่างประเพณีทางประวัติศาสตร์และความท้าทายในปัจจุบัน

ความหลากหลายของสภาพอากาศและภูมิหลังทางประวัติศาสตร์

ผลกระทบจากสภาพอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน

• พื้นที่ชายฝั่งทางเหนือมีอากาศอบอุ่นและมีปริมาณฝนตกค่อนข้างมาก ซึ่งมีการเพาะปลูกมะกอกและองุ่นตั้งแต่สมัยโรมันโบราณ
• เมืองรัฐทริโปลีและซีร์ตที่ได้รับประโยชน์จากสภาพอากาศ ยังคงมีการจัดงานเฉลิมฉลองการเก็บเกี่ยวในเทศกาลตลอดปี

ความโหดร้ายของสภาพอากาศทะเลทราย

• พื้นที่ภายในทางตอนใต้มีปริมาณฝนต่ำมากในแต่ละปี มีความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิในเวลากลางวันและกลางคืนสูงในเขตที่แห้งแล้ง
• ชนเผ่าเบอร์เบอร์และทูอาเร็กมีการเคลื่อนย้ายที่อยู่อาศัยและใช้เสื้อผ้าแบบดั้งเดิม (ชุดยาวและผ้าโพกหัว) เพื่อปรับอุณหภูมิร่างกายและปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศ

การจัดการทรัพยากรน้ำและวัฒนธรรม

ฟอกาลา (ระบบน้ำใต้ดิน) และเกษตรกรรมดั้งเดิม

• ระบบชลประทานที่เป็นอุโมงค์ใต้ดินที่เรียกว่า "ฟอกาลา" ช่วยเติมน้ำให้กับพื้นที่การเกษตรรอบๆ โอเอซิส และได้รับการดูแลรักษาเป็นกิจกรรมร่วมกันข้ามรุ่น
• ในช่วงเก็บเกี่ยวจะมีการจัดตั้งระบบความร่วมมือระหว่างหมู่บ้านและงานเฉลิมฉลองการเก็บเกี่ยว เพื่อขอบคุณสำหรับพระคุณของน้ำ

บ่อน้ำและวัฒนธรรมการแบ่งปันน้ำ

• บ่อน้ำในเขตทะเลทรายเป็นฐานชีวิตร่วมกัน และยังเป็นสถานที่ในการติดต่อสังคมผ่านการค้าขายน้ำและงานเลี้ยง
• บทกวีและเพลงเกี่ยวกับน้ำยังคงอยู่ในเพลงพื้นบ้าน แสดงถึงความเคารพและความปรารถนาต่อดินแดนที่แห้งแล้ง

พิธีกรรมทางศาสนาและความรู้สึกตามฤดูกาล

ผลกระทบของเดือนรอมฎอน (เดือนอดอาหาร)

• ในช่วงรอมฎอนในฤดูร้อน การอดอาหารที่ยาวนานและมื้ออาหารหลังพระอาทิตย์ตก (อิฟตาร์) จะมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการตระหนักรู้เรื่องสภาพอากาศ
• ประเพณีในการให้ความสำคัญกับของหวานเย็นและการเติมน้ำหลังการอดอาหารได้กลายเป็นปัญญาในการควบคุมอุณหภูมิ

ปฏิทินอิสลามและปฏิทินการเกษตร

• กิจกรรมทางศาสนาอิสลามที่อิงตามปฏิทินจันทรคติจะส่งผลให้มีการเบี่ยงเบนของฤดูกาล ดังนั้นชาวนาจึงใช้ปฏิทินสุริยคติควบคู่ไปด้วยเพื่อวางแผนการหว่านและเก็บเกี่ยว

การทันสมัยและการใช้ข้อมูลสภาพอากาศ

สถานีตรวจอากาศและการใช้ข้อมูล

• ในเมืองชายฝั่งมีสถานีตรวจอากาศที่ก่อตั้งขึ้นในสมัยการปกครองของอิตาลีเก่าสามารถดำเนินการได้อย่างต่อเนื่องและให้ข้อมูลเกี่ยวกับการประมง เกษตรกรรม และการวางผังเมือง
• การใช้พยากรณ์อากาศและการเตือนภัยคลื่นความร้อนผ่านทางหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ และแอปพลิเคชันในสมาร์ทโฟนได้ขยายตัวออกไป

ความกังวลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ

• ความเสี่ยงจากภัยแล้งที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิและการเปลี่ยนแปลงรูปแบบฝนที่มีสูงขึ้นเริ่มส่งผลกระทบต่อการผลิตทางการเกษตรและทรัพยากรน้ำ
• องค์กร non-governmental (NGO) และมหาวิทยาลัยเป็นหลักกำลังทำการวิจัยและเผยแพร่เกี่ยวกับการจัดการน้ำอย่างยั่งยืนและพืชที่ทนแล้ง

สรุป

ความตระหนักเกี่ยวกับสภาพอากาศในลิเบียมีลักษณะพิเศษที่มีการสร้างสมดุลระหว่างประเพณีและเทคโนโลยีสมัยใหม่ ระหว่างพิธีกรรมทางศาสนาและชีวิตประจำวัน โดยมุ่งหวังที่จะอยู่ร่วมกับธรรมชาติและปรับตัวเข้าสู่อนาคต