
زمان فعلی در نواکشوت
فرهنگ زمان در موبوتانی
فرهنگ زمان در موبوتانی
احساس منعطف نسبت به زمان
در موبوتانی، دقت به زمان قرار ملاقات چندان اهمیت ندارد. تاخیر کردن به طور معمول است و نیاز به انعطافپذیری وجود دارد.
سبک زندگی برای اجتناب از گرمای روز
به دلیل دمای بسیار بالا در این مناطق، ممکن است مدت زمان طولانی برای استراحت در نظر گرفته شود و فعالیتها پس از غروب نیز رایج است.
زمان نماز، ریتم روزانه را تعیین میکند
ایمان به اسلام بسیار عمیق است و 5 بار نماز در مرکز زندگی قرار دارد و کار یا مدرسه ممکن است با زمان نماز هماهنگ شوند.
ارزشهای زمانی در موبوتانی
تاکید بر روابط انسانی به جای زمان
فرهنگ به ارزشهای ارتباطات و روابط بیشتر از دقت در زمان پایبند است و طولانی شدن مکالمات چیز عجیبی نیست.
حس زمان آرام و بدون شتاب
در موبوتانی، بیشتر بر آرامش و گذراندن وقت بدون عجله تأکید میشود. روحیه "اگر عجله کنی باید دور بزنی" در زندگی روزمره نمایان است.
آگاهی مذهبی از زمان
فعالیتهای روزانه بر اساس زمان نماز تنظیم میشوند، بنابراین ریتمی متفاوت از زمانبندیهای عمومی وجود دارد.
مواردی که خارجیها باید در هنگام سفر یا مهاجرت به موبوتانی درباره زمان بدانند
دقت زیاد نسبت به زمان قرار ملاقات ضروری نیست
احساس نسبت به زمان شروع قرارها و جلسات معمولاً سست است و تاخیر 15 تا 30 دقیقهای معمولاً چندان مورد توجه قرار نمیگیرد.
استراحت طولانی در روز و فعالیتهای سرزنده در بعدازظهر
ممکن است از ساعت 13 تا 16 استراحت طولانی گرفته شود و مغازهها یا ادارات به طور موقت بسته شوند. فعالیتها در بعدازظهر بسیار فعالتر است.
نیاز به توجه به زمان نماز
زمانی که اذان از مسجد پخش میشود، بسیاری از مردم به نماز میروند. در این زمان، اجتناب از ملاقات و کارهای دیگر عاقلانه است.
حقایق جالب درباره زمان در موبوتانی
عبارت "زمان موبوتانی"
گاهی اوقات با شوخی به تأخیر در عمل نسبت به زمان از پیش تعیین شده "زمان موبوتانی" گفته میشود.
پس از غروب آفتاب در مناطق بیابانی، آغاز فعالیتها
به ویژه در مناطق بیابانی، مردم پس از غروب آفتاب گرد هم میآیند و فعالیتهای خود را آغاز میکنند و شبها صحنههای شلوغتری دیده میشود.
احساس زمان بر اساس خورشید به جای ساعت
بسیاری از مردم زمان را بر اساس "بلندی آفتاب" یا "زمان نماز" درک میکنند و در این منطقه، داشتن ساعت الزاماً ضروری نیست.